neler geçmez ki akıldan
sonrasını düşünürken
bugünde unutulan
aslında neredeyse yaşanabilirdi
eksik bırakılanlarla...
oyunumdu bir başıma
ebe ben sobe ben
kendime saklandım,
aradığım yine kendim.
inanılır
çenesi düşük eşya evlerine
yüklenirsin...
anları tutan fotoğraflar
söz(süz)lüktür sırasız duygulara
ve sonunda gelir
gelmek zorunda;
mutlu son...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder