arayış

çakırım
değilsem
içtiğimin hatırı kalır
nasıl ki her martıdaysam
her uçuşum kayıtsız
martlar çırpınıyorsa
bahar bahar diye
ben de çarpıyorsam
her cereyanda serpsert
ödü patlayanda
kalsa da aklım
korkuyu yenen
bendendir
yine uslanmam
ama
aklım, kafamı kurcalayan bulmaca
derdim, hep aramak!
gelsin
olumla da olsa ölüm de
illa bulmak olsun sonunda.

yürü-me-yen merdiven

tersim
yürüyen merdivene
hareketimi aldığı için,
onda da bir sol şerit
-yürüyen merdivende-
bu neyin acelesi?
hani diyorum
eksik insanların
dikiz aynası ve kornası...

olabildiğince
ağırdan almalı oysa,
olsa
bir yol
dönmeli,
merdiven durmalı
insan bazen inmeli
çıkmalı
hatta düş
(gör)meli

içimize
bir su yolu
belki bir sökük yürür
elimize örme
özgürlüğü (kendini)
ve
ayaklarımıza iz bırakan
yollarla...

KUR AL

neler geçmez ki akıldan
sonrasını düşünürken
bugünde unutulan

aslında neredeyse yaşanabilirdi
eksik bırakılanlarla...

oyunumdu bir başıma
ebe ben sobe ben
kendime saklandım,
aradığım yine kendim.

inanılır
çenesi düşük eşya evlerine
yüklenirsin...

anları tutan fotoğraflar
söz(süz)lüktür sırasız duygulara

ve sonunda gelir
gelmek zorunda;
mutlu son...

bulmanın dili aramak
gerçeğin dili sessizlik
gerisi
kötü çeviri...

KİMSE

zeki sanmasın kendini
değiliz çünkü
küvete atılmış
plastik sarı ördek kadar
şapşal,
sudan çıkmış balık kadar
çaresiziz aslında
ki hepimiz sudan çıkmış balık değil miyiz sonuçta?

in san lık

insanlık
buraya
bir kelime ile geldi
"DAHA"