çocukluğum sattı beni

güvenmeyeceksin kardeşim
gelmişine geçmişine.
eski sokak arkadaşlarının
kaçını hatırlarsın
sadece bunu bir düşünsene,
ki hiç oyunu bırakmadılar,
sen git dediler arkandayız.


çaktırmadan geçince zaman
şöyle bir baktım geriye
çocukluğum hala orda
oynuyor.
bağırdı çatlak sesiyle
sen git, ben burdayım
merak etme...


gitgide silindi
o kadar sık gelmez oldu aklıma
ardıma bakmak,
bugün beni, tek başına oyalarken.


durup düşündüğümde dank etti
ben arkandayım merak etme dedi

ve çocukluğum sattı beni.

-en fazla bir avuç bilye etmişimdir olsa olsa...-