geniş zamanlara
dar kapı
büyük duygulara
küçük kalp
kaç ömür sığar
bir hayata,
bir hataya kaç nasihat?
her şeyi gördüğünü sandığın anda,
nedir kalan sana
aklından geri?
öyle bilmek gibi olmuyor yaşamak,
nasıl mümkün olsun ki
çağlayan suyun doğasını ayıplamak?
iki kere iki
sanırken kendini sinerji,
akşamın kapısında
bıkmadan, usanmadan yatar sabah;
iki el arasındaki çaresizliğe
genişçe kurulur,
iki şehri de yakan tezgah...